เรือน้อยลอยคว้างกลางธาราคลื่นซัดพายุพาทวนกระแส
หนึ่งเดียวเกลียวคลื่นสงบแล
ส่งกระแสแลเห็นฝั่งอยู่รำไร
อิสระจากจิตอิสระ
ดุจเดียวหยดพุทธะแกร่งกล้า
ขอเพียงหยดหนึ่งในพสุธา
รวมกระแสสายธารามหานที
เสรีใดใฝ่หาจากแดนไหน
แท้แดนกายแดนใจมนุษย์หนา
เสาะแสวงจนห่างไกลนิพพิทา
คืออยากได้หนักหนาหารู้ทัน
สงบนิ่งดิ่งสู่ความสงบ
สลายลบแรงต้านผ่านกระแส
ดั่งทอร์นาโดเกลียวหมุนแรงเหวี่ยงแล
หนึ่งเดียวเกลียวหมุนผ่านแท้แน่เอย
จะยืนหยัดตั้งรับสู้ทวนกระแส
เพียรหวังแค่มวลมิตรสนิทสหาย
จักตื่นรู้สิ้นหลับใหลไร้งมงาย
ล้างมลายสลายซึ่งภาพมายา
เพียรค้นหาถิ่นสงบพบสวรรค์
บนลานบรรเลงกวีศรีสมัย
พบหมู่มวลมากมิตรสนิทฤทัย
อุ่นกายใจที่ได้พบสหายธรรม
นิพพิทาพาซึ้งรู้สภาวะ
เลิก ลด ละสลายซึ่งสิ่งทั้งหลาย
แยกดิน น้ำ ลม ไฟ ดับมลาย
ให้สูญสิ้นสิ่งที่หมายว่า...ตัวกู
ที่มา : http://www.dhammajak.net
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น