ღ ฝึกฝนจิต ღ

ลำพังจิตคิดไปได้ไกล ไร้ตัวตนแต่อาศัยอยู่ในกาย
ผู้ที่สำรวมระวังจิตได้ดี ย่อมพ้นจากบ่วงมารทั้งหลาย

จิตของคนเราสามารถรับความรู้สึกในที่ไกลได้ นึกไปได้ไกลแสนไกล กายอยู่แห่งหนึ่งจิตอาจนึกคิดอยู่อีกแห่งหนึ่ง คิดได้สารพัดเรื่องแต่ก็คิดได้เพียงครั้งละเรื่องเดียวเท่านั้น เพียงแต่การหยุดคิดจากเรื่องหนึ่งไปคิดอีกเรื่องหนึ่งนั้น เป็นไปอย่างรวดเร็วจนทำให้เข้าใจว่าจิตคิดได้ทีละหลายเรื่องพร้อมกัน

การควบคุมหรือฝึกฝนจิต เริ่มจากการสำรวมจิต ระวังความคิดไม่ให้คิดชั่วร้าย เพราะความคิดเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว บางครั้งคิดดีบางครั้งก็ร้าย บางเวลาคิดจะเป็นผู้ให้ บางเวลาคิดแต่จะเอาละโมบก็เป็นได้เช่นกัน เราจึงต้องควบคุมระวังมิให้อกุศลจิตขึ้น เพราะโทษภัยล้วนเกิดจากอกุศลจิต คือความคิดที่ไม่ดีนี้เองเป็นเหตุเริ่งต้นทั้งสิ้น

เครดิต : https://www.facebook.com/pages/ธรรมะดั่งลมหายใจ